¹ ای برادران، میخواهیم از آنچه فیض خدا در كلیساهای مقدونیه كرده است، آگاه شوید. ² آنها با زحماتی كه دیدهاند سخت آزموده شدهاند و با وجود اینکه بسیار فقیر بودند، از خوشی فراوان پرشدهاند و این خوشی منجر به بذل و بخشش و سخاوتمندی بیاندازهٔ آنها گشته است. ³ من، خود شاهد هستم كه آنها به اندازهٔ توانایی خود و حتّی بیشتر از آن با میل به دیگران كمک میكردند. ⁴ و با اصرار زیاد از ما خواهش كردند كه در افتخار رفع نیازمندیهای مقدّسین شریک شوند. ⁵ این كار ایشان بیش از توقّع ما بود، زیرا اول خود را به خداوند تسلیم کردند و بعد طبق ارادهٔ خدا، خود را در اختیار ما گذاشتند. ⁶ پس ما به تیطُس كه این كار را در میان شما شروع كرده بود، اصرار كردیم كه آن را به اتمام برساند. ⁷ از این گذشته، چنانکه شما در هر امر دیگری از قبیل ایمان، سخندانی، درک حقیقت، جدّیت و محبّت نسبت به ما غنی هستید، میخواهیم كه در این امر خیر هم غنی باشید.
⁸ این را به عنوان یک فرمان به شما نمیگویم بلكه میخواهم با اشاره به جدیّت دیگران، محبّت شما را بیازمایم. ⁹ شما میدانید كه عیسی مسیح، خداوند ما چقدر بخشنده بود. گرچه دولتمند بود، بهخاطر شما خود را فقیر ساخت تا شما از راه فقر او دولتمند شوید.
¹⁰ در این مورد عقیدهٔ خود را ابراز میکنم: چون شما اولین كسانی بودید كه در یک سال پیش نه تنها مایل و راغب به كمک دیگران بودید بلكه عملاً این كار را كردید، اكنون به صلاح شماست كه به این كار ادامه دهید و تمام كنید. ¹¹ آن زمان بسیار مایل بودید كه این كار را انجام دهید و اكنون مطابق علاقهٔ خود، با میل این كار را به اتمام برسانید. ¹² اگر كسی واقعاً مایل است كمک كند، خدا هدیهٔ او را نسبت به آنچه دارد میپذیرد، نه مطابق آنچه ندارد.
¹³ مقصودم این نیست كه دیگران از زیر بار شانه خالی كنند و شما بار ایشان را به دوش بگیرید. خیر! بلكه میخواهم این یک عمل متقابل باشد. یعنی آنچه را كه شما فعلاً به آن نیازی ندارید، برای رفع نیازمندیهای آنها بدهید ¹⁴ تا روزی مازاد ایشان هم نیازمندیهای شما را رفع نماید و به این وسیله مساوات برقرار میشود. ¹⁵ چنانکه کتابمقدّس میفرماید: «او كه زیاد جمع كرد زیادی نداشت، و آنکه اندک اندوخت كم نداشت.»
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.