³ وَامِي يعْذُو ڒَعْذَاب ن ڒْموْث نّس، يتْمظْهَار-اَسن-د خ يِجّن ن اَرْبعِين يُوْم يسفْهَام-يثن مبْڒَا شّكّ نتَّا اَقَا يدَّر. ئِتَاس-د غَارْسن يسَّاوَاڒ اَكِذْسن خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي. ⁴ وَامِي تُوْغَا اَكِذْسن يتتّ، ئِوصَّا-ثن ينَّا-ٱسن: "وَار تفّْغم شَا زِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس. رَاجَام اَڒ د غَا يَاس مِين يوْعذ بَابَا إِي خف ذَاوم تُوْغَا سِّيوْڒغ. ⁵ يعْنِي يَحْيَى يطهَّار إِ يِوْذَان س وَامَان، كنِّيو وَار ذَاوم يقِّيم شَا اَذ تْوَاطهَّارم س أَرُّوْح يقدّْسن."
⁶ وَامِي مُوْنن اَرُّسُل اَك عِيْسَى نَّان-اَس: "آ سِيذِي، مَا ذݣ وُوْسَّان-أَ إي د غَا ثَارّذ ڒحْكَام غَار أَيث-إِسْرَائِيل؟"
⁷ ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "وَار ذَاوم يتْوَاسْمح شَا اَذ تسّْنم لْأَوْقَات نِغ ذ تَّوَارِيخ تُوْغَا يݣَّا بَابَا س سُّلْطَا نّس. ⁸ وَلَكِن اَخْمِي خَاوم د غَا يهْوَا أَرُّوْح يقدّْسن، أَغَارْوم يِيڒِي جّْهذ. أَخَافِي ثْشهْذم ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس ذ مَارَّا ثِمُوْرَا ن يَهُوْذِيَا ذ سَمَارْيَا اَڒ طَّارْف ونݣَّارُو ن دُّنشْت-أَ."
© 2020 Awal n Arebbi ℗ 2008 Hosanna