สาวกเข้าไปสู่การเก็บเกี่ยว

1 ครั้งล่าสุดที่เราพบกัน เกิดอะไรขึ้นบ้าง มีอะไรบ้างที่คุณรู้สึกขอบคุณ

2 ในสัปดาห์นี้ มีอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกเครียด และคุณต้องทำอะไรบ้างเพื่อให้เรื่องต่างๆ ดีขึ้น

3 อะไรคือความต้องการของผู้คนในชุมชนของคุณ และเราจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพื่อตอบสนองความต้องการที่แสดงออกมาได้อย่างไร

4 ครั้งล่าสุดที่เราได้พบกัน เราได้เรียนเรื่องอะไร เราได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับพระเจ้าและผู้คน

5 ในการประชุมครั้งล่าสุด คุณตัดสินใจที่จะนำสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปใช้จริง คุณได้ทำอะไรไปบ้าง และเป็นไปอย่างไรบ้าง

6 จากเรื่องที่แล้วที่ได้เรียนไป คุณได้แบ่งปันกับใครบ้าง พวกเขาตอบสนองอย่างไร

7 ครั้งที่แล้วที่เราพบกัน เราระบุความจำเป็นหลายประการ และวางแผนที่จะตอบสนองความจำเป็นนั้น ในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง

8 เวลานี้ ให้เรามาฟังเรื่องใหม่จากพระเจ้ากัน...

³⁵ พระเยซูเสด็จไปตามเมืองและหมู่บ้านต่างๆ ทรงเทศนาในธรรมศาลา ประกาศข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรของพระเจ้า และรักษาโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวง ³⁶ เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชนก็ทรงสงสารเขาเพราะพวกเขาถูกรังควานและไร้ที่พึ่งเหมือนลูกแกะขาดคนเลี้ยง ³⁷ แล้วพระองค์ก็ตรัสกับเหล่าสาวกว่า “งานเก็บเกี่ยวมีมากแต่คนงานมีน้อยนัก ³⁸ เพราะฉะนั้นจงทูลขอพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าแห่งการเก็บเกี่ยวให้ส่งคนงานมายังทุ่งแห่งการเก็บเกี่ยวของพระองค์” ¹ พระเยซูทรงเรียกสาวกสิบสองคนของพระองค์มาและประทานสิทธิอำนาจแก่เขาที่จะขับไล่วิญญาณชั่วและบำบัดโรคภัย ไข้เจ็บทุกอย่าง

⁵ พระเยซูทรงส่งทั้งสิบสองคนนี้ออกไปพร้อมกับกำชับว่า “อย่าไปในหมู่คนต่างชาติหรือเข้าไปในเมืองใดของชาวสะมาเรีย ⁶ แต่จงไปหาแกะที่หลงหายของอิสราเอล ⁷ ขณะที่ไปจงประกาศข่าวสารที่ว่า ‘อาณาจักรสวรรค์มาใกล้แล้ว’ ⁸ จงรักษาคนเจ็บป่วย ให้คนตายฟื้นขึ้น รักษาคนโรคเรื้อนให้หาย และขับผีออก ท่านทั้งหลายได้รับเปล่าๆ ก็จงให้เปล่าๆ ⁹ ไม่ต้องพกเงิน ทอง หรือทองแดงไว้ในเข็มขัด ¹⁰ ไม่ต้องเอาย่าม หรือเสื้ออีกตัวหนึ่ง หรือรองเท้า หรือไม้เท้าไปในการเดินทางเพราะคนงานควรได้รับสิ่งตอบแทน ¹¹ “เมื่อเข้าสู่เมืองใดหมู่บ้านใด จงหาคนที่เหมาะสมที่นั่นและพักที่บ้านของเขาจนกว่าจะจากไป ¹² เมื่อเข้าไปในบ้าน จงอวยพรเขา ¹³ หากบ้านนั้นต้อนรับท่านอย่างดีก็ให้สันติสุขของท่านอยู่กับบ้านนั้น แต่หากไม่เป็นเช่นนั้นก็ให้สันติสุขนั้นกลับคืนมาสู่ท่าน ¹⁴ หากผู้ใดไม่ต้อนรับหรือฟังคำของท่านจงสะบัดฝุ่นออกจากเท้าเมื่อออกจากบ้านนั้นหรือเมืองนั้น ¹⁵ เราบอกความจริงแก่ท่านว่าในวันพิพากษาโทษของเมืองโสโดมและโกโมราห์ยังเบากว่าโทษของเมืองนั้น ¹⁶ เราส่งท่านไปเหมือนลูกแกะในหมู่สุนัขป่า ฉะนั้นจงเฉลียวฉลาดเหมือนงูและสุภาพไม่มีพิษภัยเหมือนนกพิราบ ¹⁷ “จงระวังตัวให้ดี เพราะผู้คนจะส่งตัวท่านขึ้นศาลและเฆี่ยนท่านในธรรมศาลาของเขา ¹⁸ ท่านจะถูกนำตัวไปพบบรรดาผู้ว่าการและกษัตริย์ในฐานะพยานแก่พวกเขาและคนต่างชาติเพราะเรา ¹⁹ แต่เมื่อพวกเขาจับกุมท่าน อย่าวิตกกังวลว่าจะพูดอะไรหรือพูดอย่างไร ถึงตอนนั้นจะประทานสิ่งที่ต้องพูดให้แก่ท่าน ²⁰ เพราะไม่ใช่ท่านเองที่กำลังพูด แต่พระวิญญาณของพระบิดาของท่านกำลังตรัสผ่านท่าน

1 คุณชอบอะไรในเรื่องนี้

2 คุณไม่ชอบ หรือไม่เข้าใจอะไรจากเรื่องนี้

3 เวลานี้ ขอให้ใครสักคนเล่าเรื่องตอนนี้อีกครั้งโดยใช้คำพูดของตนเอง เหมือนกับว่ากำลังเล่าให้เพื่อนที่ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนฟัง ให้เราช่วยหากเขาตกหล่นหรือเพิ่มเติมบางอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจ หากเป็นอย่างนั้น เราอาจถามเขาว่า "คุณพบข้อความนั้นจากตรงไหนในเรื่องนี้"

4 เรื่องนี้สอนอะไรเราเกี่ยวกับพระเจ้า พระลักษณะของพระองค์ และสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำ

5 จากเรื่องนี้ เราได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับผู้คน ตลอดจนตัวเราเอง

6 จากเรื่องนี้ เราได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับการเป็นสาวก?

7 คุณจะนำความจริงของพระเจ้าจากเรื่องนี้ไปปรับใช้ในชีวิตของคุณในสัปดาห์นี้อย่างไร อะไรคือสิ่งที่คุณจะทำอย่างเจาะจงหรือมีสิ่งใดที่คุณจะลงมือทำ

8 ก่อนที่เราจะพบกันอีกครั้ง คุณจะแบ่งปันความจริงจากเรื่องนี้กับใคร คุณรู้จักคนอื่นๆ ที่ต้องการค้นพบพระวจนะของพระเจ้าในแอปนี้เหมือนเราบ้างไหม

9 ก่อนที่เราจะจบการประชุมนี้ ให้เราตัดสินใจว่าเราจะพบกันอีกครั้งเมื่อไหร่ และใครจะเป็นผู้ดำเนินกลุ่มคราวหน้า

10 เราหนุนใจให้คุณจดบันทึกสิ่งที่คุณบอกว่าคุณจะทำ และอ่านเรื่องนี้ซ้ำอีกก่อนที่เราจะพบกันอีกครั้ง โดยผู้ดำเนินกลุ่มสามารถส่งข้อพระคัมภีร์นี้ ในรูปแบบข้อความหรือเสียงถ้าใครยังไม่มี ให้เราอธิษฐานขอพระเจ้าอวยพรก่อนที่เราจะแยกย้ายกัน